Dag 3 en 4

Dag 3 en 4
Gisteren werden we opgehaald door een chauffeur van Marijke.
Deze zou ons naar het schooltje van Marijke brengen, in de bergen.
Toen de chauffeur aankwam zagen we dat we met 4 personen achter in de bak van de auto moesten. Zonder banken. Twee personen konden eerste klas zitten.
Achter in de bak konden we op onze koffers gaan zitten, die we mee hadden genomen voor Marijke. Onderweg werden we heel wat bekeken. De wegen zijn hier zo slecht dat we niet stil konden zitten en we ons goed vast moesten houden. Kuilen, gaten, afgronden etc. De tocht duurde twee uur. We kwamen langs verschillende dorpjes en afgronden. Maar goed dat oma de afgronden niet heeft gezien!
Ook zijn we onderweg even gestopt om wat souvenirs te kopen. Daar kwamen al een aantal Haitianen op ons af die het een en ander aan ons kwijt wilden. Helaas konden we ze niet allemaal helpen.
Eenmaal bij het schooltje in Ka-Blain aangekomen werden we warm ontvangen door Marijke en Lenie. Zij gaven ons een rondleiding door de school. Een ontzettend mooi project!
‘s Avonds na het heerlijke avondeten (dat Lenie had gekookt) zijn we even buiten de poort van de school gegaan om een aantal ‘huisjes’ te bezoeken. We wilden graag zien hoe de mensen hier leven. Daar aangekomen hadden we weer heel wat bekijks als enige blanke mensen.
De mensen in het dorpje koken op een aantal stenen en een pan. Erg indrukwekkend om te zien. Guy heeft daar een aantal kinderen vermaakt met zijn kunstjes.
Toen we terug liepen sprak een jongen, Marijke aan en vertelde dat hij erg pijn in zijn been had. Marijke heeft een foto gemaakt van zijn ‘olifanten’ been en hem geld gegeven om naar een dokter te gaan. Ze heeft met deze jongen afgesproken dat hij met het bonnetje terug moet komen zodat Marijke ook weet dat hij naar de dokter is geweest.
Ook in de bergen (1500 meter hoog) was het om 18:00 uur weer erg donker, dus we zijn vroeg naar bed gegaan.
De volgende morgen werden we allemaal tegelijk wakker om half 6.
Bij het ontbijt kwamen twee kinderen naar Marijke toe om haar te begroeten. Marijke heeft ze vervolgens meteen een broodje gesmeerd toen ze hoorde dat ze nog niets gegeten hadden en waarschijnlijk al een aantal uren onderweg waren. De meeste kinderen bij Marijke moeten namelijk twee uur lopen om op school te komen en hebben dan meestal niets gegeten.
Na het ontbijt hebben we samen met Marijke de klassen bezocht. Guy en Maniela hebben in een aantal klassen pennen en spekjes uitgedeeld.
We hebben met eigen ogen kunnen zien wat Marijke voor goed werk hier doet. Ze heeft een hart van goud en ontzettend veel bereikt. Ze leeft helemaal alleen voor de kinderen.
Het is zeer de moeite waard om haar te steunen!!!
De foto’s zullen we vanavond op de website zetten. We zijn namelijk net terug van een vermoeiende reis.
Groetjes ons

www.stichtingnaarschoolinhaiti.nl