Dag 5

Dag 5

Vol verwachting zaten we vanmorgen om 9 uur te wachten op Maniela’s moeder (Rose-Andre).
Om ongeveer kwart voor 10 stond ze hier samen met haar dochtertje Elena en haar broer in de tuin.
Ze was erg verlegen. Maniela ging meteen naar haar halfzusje om haar te knuffelen.
Daarna gingen we met z’n allen aan tafel zitten om wat te drinken en koekjes te eten.
Cecile heeft haar uitgelegd dat Maniela naar een speciale school gaat. Ze bekeek Maniela van top tot teen. Ze keek erg verlegen en soms, als er niemand keek, aaide ze Maniela over haar rug.
Ze vertelde dat ze in een tentenkamp woont want ze is alles kwijtgeraakt tijdens de aardbeving. Ze blijft in leven door spullen te verkopen die ze heeft.
Marijke heeft ons gisteren twee tenten meegegeven die we haar mogen geven.
Hier was ze erg blij mee.
Rose-Andre heeft een erg ellendig leven achter de rug. Ze was met 15 zwanger, verloor daarna haar moeder en haar man en moest vervolgens ook nog haar dochtertje Maniela afstaan. Dit is goed te merken want ze kan zich moeilijk emotioneel uiten.
Ze gaf aan dat ze het moeilijk te begrijpen vond dat wij Maniela accepteren zoals ze is. Dit deed haar erg goed en heeft nu rust.
Ze vroeg of ze a.s zondag met haar familie langs mocht komen. Dit vonden we erg fijn om te horen, dat ze nog een keer langs wilde komen.
Tussen de gesprekken door vielen er stiltes, ze voelde zich toch wel ongemakkelijk.
Het zusje van Maniela hield haar ondertussen bezig. Het is een ontzettende ‘haaibaai’!
Haar zusje gaat naar school. Dat vonden we fijn om te horen. Rose-Andre kan zelf niet lezen en schrijven.
Na twee uur hebben we haar alle cadeautjes gegeven en wat foto’s gemaakt.
Vervolgens hebben we haar uitgezwaaid.
Voor Maniela was het allemaal moeilijk te begrijpen.

Het was weer een speciale dag voor ons allemaal en kijken uit naar de tweede ontmoetingen.

Morgen komt Guy’s familie weer.


Liefs van ons